Η Καθαρή Δευτέρα πλησιάζει και όλοι ψάχνουμε τις καλύτερες συνταγές για να περιποιηθούμε τους αγαπημένους μας. Πόσο μάλλον φέτος, που το κλίμα είναι παράξενο και όλοι μας χρειαζόμαστε λίγες στιγμές απόλαυσης και ξεγνοιασιάς. Βρήκαμε για σας, συνταγές, η μία καλύτερη από την άλλη, για όλα τα γούστα και όλα τα βαλάντια!!! Από χειροποίητη λαγάνα για να εντυπωσιάσετε, μέχρι υπέροχα γλυκά για να σβήσετε την αλμύρα της μέρας!!!
Να περάσετε υπέροχα!!!
Λαγάνα με λιαστή ντομάτα για την Καθαρή Δευτέρα
Υλικά
400 γρ.αλεύρι για όλες τις χρήσεις
400 γρ αλεύρι από σκληρό σιτάρι
2 φακελάκια ξερή μαγιά
2 φλυτζάνια χλιαρό νερό
2 κ.γ.αλάτι
2 κ.σ.ελαιόλαδο
2 κ.σ. ζάχαρη
Εκτέλεση
Διαλύουμε τη μαγιά στο χλιαρό νερό, μαζί με τη ζάχαρη και το ελαιόλαδο. Προσθέτουμε και λίγο αλεύρι για να γίνει χυλός. Αφήνουμε σε ζεστό μέρος για 20′.
Βάζουμε στον κάδο του μίξερ το προζύμι, το αλεύρι για όλες τις χρήσεις και το σκληρό αλεύρι και το αλάτι και χτυπάμε με τον γάντζο μέχρι να γίνει μια ελαστική ζύμη και να έχει μαζευτεί στον γάντζο. Αν προτιμάτε, μπορείτε και να το ζυμώσετε με το χέρι, αλλά θα χρειαστεί λίγη περισσότερη επιμονή και υπομονή.
Χωρίζουμε σε 4 μπάλες, αλείφουμε με λάδι και αφήνουμε για 30-40 λεπτά σε ζεστό μέρος να φουσκώσουν
Ζυμώνουμε ξανά τις μπάλες ζύμης ξεχωριστά την καθεμία, σε αλευρωμένο πάγκο. Προσθέτουμε στην κάθε μπάλα το υλικό ή το αρωματικό της προτίμησής μας την ώρα που τη ζυμώνουμε. Στην προκειμένη, προσθέτουμε είτε πάστα λιαστής ντομάτας, είτε λιαστές ντομάτες κομμένες σε μικρά κομμάτια.
Ανοίγουμε με τον πλάστη στο σχήμα της λαγάνας. Τοποθετούμε στο ταψί και αφήνουμε πάλι για 20 λεπτά να φουσκώσουν. Με τα δάχτυλά μας κάνουμε τρύπες και περνάμε τις λαγάνες με νερό και ελαιόλαδο με ένα πινέλο. Πασπαλίζουμε με σουσάμι
Ψήνουμε τις λαγάνες σε προθερμασμένο φούρνο στους 200°C για 15-20 λεπτά..
Ταραμοσαλάτα χωρίς ψωμί
Η ταραμοσαλάτα μου εχει δυο ιδιαιτερότητες. Η πρώτη είναι οτι την φτιάχνω χωρις ψωμί, με αποτέλεσμα μια κρέμα που μοιάζει στην υφή με μαγιονέζα. Η δεύτερη είναι ότι, επειδή στο σπίτι αποφασίσαμε να κόψουμε το πολύ αλάτι, ξαλμυρίζω τον ταραμά – οι οδηγίες ακολουθούν.
Την φτιάχνω πάντα σε ψηλό βάζο με το μίξερ άλλο χειρός. Και μην σας τρομάξει το υπό κίτρινο χρώμα της, αφείλεται αποκλειστικά στο ελαιόλαδο το οποίο χρησιμοποιώ.
Υλικά
200 γρ. λευκός ταραμάς
1 κουταλιά λιωμένο κρεμμύδι
½ ζουμερό λεμόνι, τον χυμό του
400 ml ελαιόλαδο (περίπου 1½ φλιτζάνι)
Από την προηγούμενη βάζω σε ένα μεγάλο γυάλινο μπολ τον ταραμά και τον σκεπάζω με νερό. Τον αφήνω στο ψυγείο μέχρι να τον χρειαστώ, οπότε τον σουρώνω. Προσοχή: μη διανοηθείτε να τον σουρώσετε σε απλό σουρωτήρι, τον χάσατε τον ταραμά. Θα στρώσετε το σουρωτήρι με διπλό και τριπλό κομμάτι τουλπάνι ή γάζα, θα αδειάσετε εκεί τον ταραμά και θα περιμένετε υπομονετικά να στραγγίξει. Μην σας ανησυχεί η υγρασία που θα μείνει, αυτό το λίγο νερό είναι απαραίτητο για πιο ανάλαφρη υφή.
Στο μούλτι βάζω το κρεμμύδι, τον στραγγισμένο και ξαλμυρισμένο ταραμά, 1 κουταλιά λεμόνι και 1 κουταλιά λάδι (πάντα ελαιόλαδο) και τα χτυπάω μέχρι να πολτοποιηθούν. Τα μεταφέρω σε άλλο δοχείο, στενό και ψηλό, που να χωράει το μίξερ χειρός και φτιάχνω την ταραμοσαλάτα με την τεχνική της μαγιονέζας, χτυπώντας δηλαδή συνεχώς ενώ προσθέτω το ελαιόλαδο, σε μια σταθερή ροή. Όταν φουσκώσει και πήξει αρκετά προσθέτω μια ακόμη κουταλιά χυμό λεμονιού. Δοκιμάζω και διορθώνω με ό,τι νομίζω ότι χρειάζεται –λεμόνι ή λάδι ή και ελάχιστο νερό αν θέλω την ταραμοσαλάτα μου πιο αραιή.
Την σερβίρω με κράκερς ή με φρυγανάκια που φτιάχνω ψήνοντας λεπτό σαν τσιγαρόχαρτο μπαγιάτικο ζυμωτό ψωμί για λίγα λεπτά σε δυνατό φούρνο.
Ελιές με καμουφλάζ
Μου είχε μείνει ένα ακόμα βαζάκι με ελιές. Ελιές που είχα μαζέψει μία-μια με τα χεράκια μου πέρσι τέτοιο καιρό, από την ελιά που εδώ και πέντε χρόνια στολίζει τον κηπάκο της πολυκατοικίας μας. Οταν την αγόρασα -μαζί με μια λεμονιά και μια πορτοκαλιά- και τις φύτεψα στον κήπο, είχα χαρεί πάρα πολύ. Σήμερα, που δρέπω πλέον τους καρπούς τους, είμαι ακόμα πιο χαρούμενη γι’ αυτές τις αγορές μου.
Η αλήθεια είναι πως, ότι έχω πάρει από το φυτώριο “Αμαδρυάς” στην Παλλήνη και το έχω μεταφυτεύσει είτε εδώ στο Χαλάνδρι είτε στο κτήμα μας στον Παρνασσό, έχει πιάσει, έχει θεριέψει, έχει δώσει καρπούς. Η μήπως είμαι εγώ “πρασινοδάχτυλη”;
Από το βιβλίο της καταπληκτικής μαγείρισσας Σούλας Σιαφάκα πήρα την συνταγή για να φτιάξω τις ελιές. Αφού τις έπλυνα, τις έβαλα σε ένα δοχείο με λάδι, αλάτι, ξύδι και νερό, τις έκλεισα και τις άφησα έξι μήνες. Κάθε πρώτη του μηνός -για να το θυμάμαι- άνοιγα το δοχείο και τις ανακάτευα. Το αποτέλεσμα; Καταπληκτικό.
Αυτές τις ελίτσες, λοιπόν, πήρα από το βαζάκι και με το ειδικό εργαλείο (αυτό που χρησιμοποιούμε και για τα κεράσια, τα βύσσινα κλπ) έβγαλα τα κουκούτσια, και τις έκοψα στη μέση. Στη συνέχεια κατέβηκα κάτω, έκοψα δύο πορτοκάλια από την πορτοκαλιά μας και ανέβηκα για να φτιάξω αγαπημένο σνακ της μαμάς μου, τις “καμουφλαρισμένες ελίτσες”, όπως τις αποκαλεί ο γιός μου ο Βασίλης.
Υλικά
- 1/2 φλιτζάνι ελαιόλαδο
- 1/2 φλιτζάνι χυμό από πορτοκάλι
- 2 φλιτζάνια αλεύρι για όλες τις χρήσεις
- 1 κουταλάκι του γλυκού κοφτό αλάτι
- ελιές χωρίς κουκούτσι
Ανακατεύουμε όλα τα υλικά μαζί εκτός από τις ελιές και φτιάχνουμε μια αφράτη ζύμη.
Κόβουμε κομματάκια και φτιάχνουμε μπαλάκια που κρύβουν στην καρδιά τους μισή ελιά.
Ντύνουμε ένα ταψί με αντικολλητικό χαρτί, τοποθετούμε επάνω τα μπαλάκια και τα ψήνουμε στους 200-220 ^οC (ανάλογα με τον φούρνο) μέχρι να ροδίσουν, περίπου 20 λεπτά.
Φαβοκεφτέδες με καυκαλήθρες
Εισαγωγή
της Ελλης Τριανταφύλλου
Την τρίτη μέρα που έμεινε η φάβα στο ψυγείο, πείστηκα ότι σε αυτή τουλάχιστον τη μορφή, αποκλείεται να τη δοκιμάσει η κόρη μου. Το έψαξα λίγο και βρήκα μια ενδιαφέρουσα συνταγή της Αργυρώς Μπαρμπαρίγου για «φαβοκεφτέδες». Μου έλειπαν κάποια από τα υλικά, μου περίσσευαν κάποια άλλα, και το αποτέλεσμα βγήκε καταπληκτικό! Περιττό να πω ότι η κόρη μου έφαγε πέντε λαχταριστούς φαβοκεφτέδες και μου ζήτησε να τους ξαναφτιάξω!!! Να, λοιπόν, η δική μου εκδοχή:
Υλικά
2 φλιτζάνια φάβα βρασμένη ( χωρίς λάδι και κρεμμύδια ), όσο το δυνατόν πιο «στεγνή» από ζουμιά
2-3 φρέσκα κρεμμυδάκια ψιλοκομμένα
1 ματσάκι άνηθο
μία χούφτα καφκαλίθρες καθαρισμένες και ψιλοκομμένες
2-3 κουταλιές της σούπας σιμιγδάλι
Αλάτι – πιπέρι
Αλεύρι για το τηγάνισμα
Λάδι
Εκτέλεση
Μετράμε δύο φλιτζάνια βρασμένη φάβα ( αν έχει ζουμιά τη στραγγίζουμε καλά ). Της προσθέτουμε όλα τα υλικά. Πλάθουμε τη ζύμη σε «κεφτεδάκια», τα αλευρώνουμε και τα τηγανίζουμε σε καυτό λάδι μέχρι να ροδίσουν καλά και από τις δύο πλευρές!
Καλή όρεξη!
Κόκκινο τηγανητό χταπόδι
Αγαπημένος μεζές, ιδανικός για καλοκαιρινά τραπέζια. Η ευκολία του βρίσκεται στο ότι το χταπόδι μπορεί να προετοιμαστεί από πριν και όταν έρθει η ώρα του σερβιρίσματος να περάσει για 5-10 λεπτά από το τηγάνι. Τρώγεται ζεστό, έτσι όπως βγαίνει από το τηγάνι, με ωραίο ψωμί για βούτες στην κατακόκκινη σάλτσα του και με μια παγωμένη μπύρα στο χέρι!
Τηγανητό χταπόδι με κόκκινο κρασί
1 χταπόδι
1-2 σκελίδες σκόρδο
1 ποτήρι από το νερό που θα βγάλει το χταπόδι βράζοντας
1 ποτήρι κόκκινο κρασί
1 λεμόνι, τον χυμό του
ελαιόλαδο για το τηγάνι
αλεύρι
πιπέρι φρεσκοτριμμένο
μαϊντανό ψιλοκομμένο
Βάζω το καθαρισμένο χταπόδι σε μια κατσαρόλα με λίγο νερό, σε μέτρια φωτιά, να μαγειρευτεί τόσο ώστε να είναι σχεδόν τελείως έτοιμο. Προσέχω να μείνει λίγο νερό στην κατσαρόλα γιατί θα το χρειαστώ μετά για το τηγάνι.
Όταν το χταπόδι είναι έτοιμο, χωρίζω τα πλοκάμια του (αν είναι μεγάλο τα κόβω σε μικρότερα κομμάτια), τα βάζω σε μια σακούλα με αλεύρι και τα κουνάω ν’ αλευρωθούν καλά.
Σε ένα μεγάλο και βαθύ αντικολλητικό τηγάνι βάζω λίγο ελαιόλαδο να ζεσταθεί και ρίχνω το σκόρδο κομμένο σε λεπτά φετάκια. Προσθέτω τα αλευρωμένα πλοκάμια, τ’ αφήνω να πάρουν χρώμα από τη μια πλευρά και τα γυρίζω να τηγανιστούν και από την άλλη. Σβήνω με το κρασί και προσθέτω το νερό του χταποδιού. Τα αφήνω να πάρουν βράση και ν’ αρχίσει να πήζει η σάλτσα. Την τελευταία στιγμή προσθέτω το χυμό του λεμονιού, κουνάω μια-δυο φορές το τηγάνι και το βγάζω από τη φωτιά. Πασπαλίζω με τον ψιλοκομμένο μαϊντανό και αφήνω το πιπέρι στη διάθεση του καθενός.
Αλάτι, κατά τη γνώμη μου, το χταπόδι δεν το χρειάζεται.
Κριθαράκι με xταπόδι
Το γιουβέτσι το βλέπουμε πια με άλλο μάτι. Το μοσχάρι που μαγειρευόταν με το κριθαράκι στα παραδοσιακά οικογενειακά κυριακάτικα τραπέζια των παιδικών μας χρόνων, εχει δώσει τη θέση σε άλλα υλικά. Έχω φάει υπέροχα γιουβετσάκια με γαρίδες, με καλαμαράκια, με μύδια, ακόμη και με ψάρι. Στο δικό μου το σπίτι πάντως ο πρωταγωνιστής στο γιουβέτσι ειναι το χταπόδι. Το οποίο αφού βράσει μαρινάρεται για ώρες και ανακατεύεται μαζί με τη μαρινάδα του με το κριθαράκι μόλις λίγα λεπτά πριν να είναι έτοιμο.
Γιουβέτσι χταποδιού
Για το χταπόδι
- 1 χταπόδι γύρω στο κιλό
- 1 φλιτζάνι λευκό κρασί
- 1 λεμόνι, τον χυμό και το ξύσμα
- ½ φλιτζάνι λάδι
- 2 – 3 κλωναράκια φρέσκο θυμάρι
Για το κριθαράκι
- 2 φλιτζάνια κριθαράκι
- 1 μεγάλο κρεμμύδι ψιλοκομμένο
- 2 σκελίδες σκόρδο ψιλοκομμένες
- 1 ποτηράκι λευκό κρασί
- ελαιόλαδο
- Ζωμός ψαριού ή ζωμός γαρίδας* (θέλει μια προεργασία, αλλά πιστέψτε με, κάνει διαφορά)
- 10 ντοματίνια κομμένα στη μέση
- αλάτι και πιπέρι
- 2-3 κλαράκια θυμάρι τα φυλλαράκια.
Εκτέλεση
Βάζω το χταπόδι να βράσει με ελάχιστο νερό. Προσέχω να μη παραβράσει. Όταν είναι έτοιμο, ξεχωρίζω τα πλοκάμια του. Τα βάζω σε ένα μπολ και ρίχνω 1 φλυτζάνι κρασί, το χυμό και το ξύσμα ενός λεμονιού, μισό λυτζάνι λάδι και τα κλαράκια του θυμαριού. Το προτιμώ χωρις επιπλέον αλάτι, το χταπόδι είναι από μόνο του αλμυρό.
Το αφήνω τουλάχιστον δυο ώρες να μαριναριστεί – το καλύτερο είναι να μείνει όλο το βράδυ.
Αν δεν το χρησιμοποιήσω αμέσως, το βάζω με τη μαρινάδα στην κατάψυξη.
Για να φτιάξω το κριθαράκι προθερμαίνω τον φούρνο στους 190 βαθμούς.
Σε μια κατσαρόλα τσιγαρίζω στο λάδι το κρεμμύδι, προσθέτω το σκόρδο και το κριθαράκι, τα γυρίζω μια – δυο φορές και τα σβήνω με το κρασί. Μόλις εξατμιστεί το αλκοόλ προσθέτω 1 φλιτζάνι από τον ζωμό και τα αδειάζω όλα μαζί στο πυρέξ που θα φτιάξω το κριθαράκι. Προσθέτω όσο ζωμό χρειάζεται για να σκεπαστεί το κριθαράκι. Ανακατεύω το θυμάρι και τα ντοματίνια, αλάτι και πιπέρι.
Το ψήνω περίπου 15 λεπτά, μέχρι να μαλακώσει. Πέντε λεπτά πριν να είναι έτοιμο ρίχνω στο πυρέξ και ανακατεύω το χταπόδι κομμένο σε μπουκιές και αρκετή από τη μαρινάδα.
Τα αφήνω για 5 λεπτά να ψηθούν όλα μαζί, σβήνω τον φούρνο και τα αφήνω λίγο να χυλώσουν.
* Για το ζωμό γαρίδας χρησιμοποιώ τα κεφάλια και τα κελύφη απο γαρίδες που έχω καθαρίσει για άλλο φαγητό. Βάζω ελάχιστο λάδι σε μια μεγάλη κατσαρόλα και σοτάρω ενα χοντροκομμένο κρεμμύδι και τα κεφάλια και κελύφη απο 10-15 γαρίδες. Μόλις αρχίζουν να παίρνουν ζωηρό κόκκινο χρώμα τα σβήνω με ενα ποτηράκι κονιάκ και οταν εξατμιστεί το αλκοόλ προσθέτω περίπου 2 λίτρα νερό, θυμάρι, κόκκους πιπεριού, αστεροειδή γλυκάνισο ή 2-3 σπόρους καρδάμωμο (ο,τι αρωματικό μου βρίσκεται τέλος πάντων). Μισοσκεπάζω την κατσαρόλα και τα αφήνω να σιγοβράσουν μέχρι να μείνει περίπου το μισό. Σουρώνω το υγρο σε σουρωτήρι λεπτό πιέζοντας καλά τα κεφάλια να βγάλουν όλη τη γεύση τους και έχω τον πιο νόστιμο ζωμό για ριζότα και μακαρονάδες. Αν δεν το χρησιμοποιήσω όλο, το φυλάω αεροστεγώς κλεισμένο στη κατάψυξη για την επόμενη φορά.