Συζήτηση με τον Πρόεδρο του Συλλόγου Ποντίων “Οι Κομνηνοί”

Το Σάββατο 19 Μαΐου, στο πλαίσιο των εκδηλώσεων μνήμης για τα 99 χρόνια από τη Γενοκτονία των Ποντίων, το Halkida.gr είχε την ευκαιρία να συνομιλήσει με τον Πρόεδρο του Συλλόγου Ποντίων «οι Κομνηνοί», κο Καραγιάννη Κωνσταντίνο.

 

Ηalkida.gr: Καλημέρα, κύριε Καραγιάννη και ευχαριστούμε για τον χρόνο που μας παραχωρείτε, καθώς γνωρίζουμε ότι λόγω της επετείου, αυτές τις μέρες έχετε ένα ιδιαίτερα γεμάτο πρόγραμμα. Μιλήστε μας λίγο για τους στόχους του Συλλόγου σας.

Κωνσταντίνος Καραγιάννης: Καλημέρα κι από εμένα.  Καταρχάς να σας καλωσορίσω στο ενημερωτικό περίπτερο ευαισθητοποίησης σχετικά με τη Γενοκτονία των Ποντίων που δημιουργούμε για δεύτερη χρονιά στην πόλη της Χαλκίδας. Πρώτος μας στόχος φέτος είναι περισσότεροι συμπολίτες μας να γνωρίσουν τα γεγονότα και την επέτειο της Γενοκτονίας.  Πέρσι καταγράψαμε κάποιες απόψεις και είδαμε ότι υπάρχει ένα κενό στην ιστορική  γνώση. Έτσι, φέτος στο περίπτερό μας εστιάσαμε σε, σημαντικά κατά τη γνώμη μου, εκθέματα όχι τόσο λαογραφικού όσο επιστημονικού και ιστορικού χαρακτήρα.

Τα τελευταία 2 χρόνια ο σύλλογός μας προσπαθεί να κάνει μια στροφή προς τη λογοτεχνία και την επιστημονική προέκταση που έχει το θέμα της Γενοκτονίας και ο ποντιακός ελληνισμός, και να απομακρυνθούμε λίγο από το χορευτικό και το μουσικό κομμάτι που είναι το ευρέως γνωστό. Αν αναλογιστεί κανείς ότι του χρόνου θα είναι η 100^η επέτειος από τη Γενοκτονία και πως είναι ελάχιστοι εκείνοι οι οποίοι την έχουν αναγνωρίσει, κατανοεί ότι είναι και δική μας ευθύνη να επικοινωνήσουμε το μήνυμα. Έτσι, έχουμε ξεκινήσει μια προσπάθεια μαζί με άλλα σωματεία, ομοσπονδίες και εκπαιδευτικές διευθύνσεις ανά την Ελλάδα να αποκτήσει αυτή η γιορτή μια ιδιαίτερη σημασία, ιδίως την επόμενη χρονιά

H.gr: Έχετε απόλυτο δίκιο, ότι πρέπει να ξεφεύγουμε από το φολκλορικό κομμάτι του ποντιακού ελληνισμού, της διασκέδασης, αν προτιμάτε, και να αποκτήσουμε ευρύτερη γνώση πέραν της μουσικής ή του χορού.

Κ.Κ:  Ακριβώς. Ποντιακός ελληνισμός δεν είναι μόνο οι χοροί ή τα τραγούδια που τραγουδάμε. Στην περιοχή του Πόντου υπήρχε ένας ελληνισμός που διέπρεπε, ένας κόσμος σε εφορία και ξαφνικά βρέθηκε σε ελεύθερη πτώση. Οι πρόγονοί μας εκδιώχθηκαν από εκεί, επειδή ήταν Έλληνες Ορθόδοξοι Χριστιανοί. Γι’ αυτό και υφίσταται το έγκλημα της γενοκτονίας, επειδή έγινε στοχευμένη εκκαθάριση  της περιοχής από τους Έλληνες. Δεν πρόκειται για κάτι ξένο προς την Ελλάδα – μην ξεχνάμε πως μέχρι και κάποια χρόνια υπήρχαν περιπτώσεις όπου πολλοί Έλληνες συμπολίτες μας νόμιζαν ότι οι Πόντιοι είναι κάτι άλλο – αλλά για ένα αμιγώς ελληνικό ιστορικό ζήτημα.

Η. gr: Όσον αφορά την προώθηση διαφόρων ιστορικοπολιτιστικών δράσεων, εσείς έχετε βρει αρωγούς ή αντιστάσεις?

Κ.Κ.: Κανονικά αυτή την κουβέντα που κάνουμε τώρα, αντί να την κάνουμε σε ένα περίπτερο με 40 βαθμούς στην παραλία, θα έπρεπε να την κάνουμε σε κάποιο σχολείο. Νομίζω θα σας απαντήσω με το εξής: Από όσο γνωρίζω εχθές 18 του μήνα σε κανένα σχολείο της πόλης δεν αναφέρθηκε κάποια επίσημη, – γιατί δεν θέλω να είμαι άδικος με εκείνους τους εκπαιδευτικούς που έκαναν ατομικές αναφορές – εκδήλωση για τη Γενοκτονία. Η πλειονότητα των εκπαιδευτικών δεν βρήκαν την ημέρα αυτή λίγο χρόνο, με τον οποιοδήποτε τρόπο ο καθένας και με οποιαδήποτε μέθοδο έχει ανάλογα με την ηλικία του παιδιού, να μεταφέρουν τουλάχιστον τρία βασικά πράγματα στους μαθητές.

Ποια είναι αυτά; Το πρώτο είναι ότι ο Ελληνισμός μας δεν είναι αυτό που μένει στα στενά όρια του Ελλαδισμού, του Ελλαδικού χώρου. Να γνωρίσουν μέχρι που ήταν η Ελλάδα. Δεύτερο, ποιος ήταν ο ποντιακός πολιτισμός, ποιο το γενεαλογικό, πολιτιστικό και πολιτισμικό κενό που άφησε η γενοκτονία, τι προεκτάσεις έχει. Και το τρίτο, η τεράστια αξιοσύνη αυτών των ανθρώπων που ήρθαν στην Ελλάδα, στην πατρίδα και τι έφεραν εδώ. Είναι κάτι που δεν έχουμε αγγίξει ποτέ.

Φτάνει να σας πω ότι η Αργυρούπολη του Πόντου ήταν η βιομηχανία όλης της Μικράς Ασίας λόγω των εξορύξεων. Έφευγαν από όλο τον κόσμο, για να πάνε να δουλέψουν εκεί. Το αντιλαμβανόμαστε σαν μέγεθος αυτό; Ήταν, όπως προείπα, μια ολόκληρη κοινωνία σε εφορία. Τα θέατρα της Τραπεζούντας και της Σμύρνης εκείνη την περίοδο, στις αρχές του 20^ου αιώνα, ανταγωνίζονταν τα καλύτερα της Ευρώπης. Δεν υπήρχε Δημοτικό Σχολείο στον Πόντο που να μην διδάσκονταν τα Γαλλικά. Το Φροντιστήριο της Τραπεζούντας, το οποίο φαντάζομαι γνωρίζετε και το έχουμε στο φωτογραφικό μας υλικό, ήταν ένα στολίδι για τους άριστους. Είναι πολύ μεγάλο το θέμα αυτό που ανοίγουμε, για να μην πάω και στο πολύ σοβαρό και λεπτό θέμα της Ορθοδοξίας, με την οποία όποιος ασχολείται το διάστημα αυτό θεωρείται τουλάχιστον γραφικός.

Η.gr: Ποιο πιστεύετε ότι είναι το κυριότερο όφελος που μπορεί να αποκομίσει κάποιος μέσα από την ενημέρωση για τον Ποντιακό ελληνισμό και τον βίαιο ξεριζωμό του;

Κ.Κ.: Θεωρούμε ότι η πρέπει να ήμαστε φίλοι με όλο τον κόσμο και η γνώση των ιστορικών δεδομένων της Γενοκτονίας μπορεί να λειτουργήσει αποτρεπτικά στο μέλλον. Λίγο πριν έρθετε να μου μιλήσετε ήταν δυο παιδιά από το Ιράκ εδώ, στα οποία κάναμε μια ενημέρωση στα αγγλικά. Βλέποντας αυτές τις φωτογραφίες, είδαν φωτογραφίες δικές τους. Άρα εμείς τι λέμε; Ποιο  είναι το επόμενο που έπρεπε να πουν οι δάσκαλοι χθες και να λειτουργήσει ως μελλοντικό επιχείρημα; Είναι πως αναγνώριση της Γενοκτονίας σημαίνει ότι αυτός που την αναγνωρίζει δεν μπορεί να κάνει κάτι παρόμοιο ο ίδιος. Σε αντίθετη περίπτωση προκαλεί ένα διπλό ηθικό έγκλημα.

Άρα ο στόχος είναι: Διεθνής αναγνώριση της γενοκτονίας των Ποντίων για να μην επαναληφθούν γενοκτονίες στο μέλλον. Θα σας δώσω ένα ιστορικό παράδειγμα ως προς αυτό και έπειτα θα βάλουμε μια άνω τελεία, ώστε να τα ξαναπούμε και στο μέλλον: Όταν ο Χίτλερ ξεκίνησε το ολοκαύτωμα των Εβραίων, οι συν αυτώ αξιωματούχοι τού εξέφρασαν τις αντιρρήσεις τους. Λέγεται ότι τους απάντησε: «ποιος θυμάται το Κεμαλικό καθεστώς και τους Έλληνες;» Άρα καταλαβαίνετε ότι η ιστορία όχι μόνο επαναλαμβάνεται, αλλά γίνεται κι επιχείρημα στα χέρια κάποιου που πρόκειται να κάνει το ίδιο έγκλημα.

Η.gr: Επόμενη δράση στο άμεσο μέλλον;

Κ.Κ.: Αυτό που πραγματικά αξίζει τον κόπο να σημειώσουμε είναι ότι προσπαθούμε φέτος να οργανώσουμε το φθινόπωρο μέσω του Συλλόγου Ποντίων στη Χαλκίδα μαθήματα Ποντιακής διαλέκτου. Υπάρχουν νέοι και στα δικά μας χορευτικά τμήματα οι οποίοι, όπως και οι περισσότεροι μη Πόντιοι, ακούν τα τραγούδια που χορεύουν και δεν καταλαβαίνουν τους στίχους. Τραγουδούν κάτι χωρίς να ξέρουν τι σημαίνει. Κάποια στιγμή, όταν οι γηραιότεροι θα φύγουν, η ποντιακή διάλεκτος θα σβήσει. Οπότε πρέπει να ενισχύσουμε τη διάσωση και διάδοση της διαλέκτου, όπως και την ποντιακή ιστορία. Μότο μας είναι «αν δεν μπορείς κάτι να το διασώσεις τουλάχιστον προσπάθησε να το διαδώσεις». Ελπίζουμε και με τη συνδρομή τη δική σας και των συμπολιτών μας να τα καταφέρουμε, γιατί θεωρούμε ότι είναι όλοι είμαστε υπεύθυνοι γι’ αυτό, κι εμείς οι Πόντιοι και οι μη Πόντιοι.

 

Ευχαριστούμε θερμά τον κύριο Καραγιάννη για τη μικρή αλλά ουσιαστική συνομιλία μας και ευχόμαστε καλή δύναμη και συνέχεια στο έργο του Συλλόγου.

 

 

Σχόλια

comments