Ο μουσικός της “Ελένης” μας μιλά για την πρωτότυπη μουσική της

Ο μουσικός και μαθηματικός Κωνσταντίνος Κουρμπέτης μας μιλά για  για την πρωτότυπη μουσική της Παρόδου και των Στάσιμων της «ΕΛΕΝΗΣ» του Ευριπίδη, της παράστασης του Θεάτρου Χαλκίδας στο πλαίσιο  του
2^ου bio-Mechanical festival.

Η υπόθεση του έργου τοποθετείται χρονικά μετά τον πόλεμο του Βιετνάμ, τη μεγαλύτερη ένοπλη σύγκρουση Ανατολής και Δύσης, την εποχή του ψυχρού πολέμου. Η μουσική που γράφτηκε για το έργο βασίστηκε στην επίμετρη μετάφραση του Δημήτρη Δημητριάδη και  πάνω στα είδη Free Jazz μουσικής που επικρατούσαν την εποχή αυτή.

Η Πάροδος ξεκινά με τη Μονωδία- Θρήνο της Ελένης και το χορό να επαναλαμβάνει με ένα λυρικοδραματικό τρόπο το πάθος της Ελένης. Ένα μουσικό μοτίβo,  με θρηνητικό χαρακτήρα και με μια έντονη μεταστροφή οριοθετεί τις εισόδους της Μονωδίας της Ελένης και του χορού. Ο χορός  κλείνει την πάροδο με μοτίβα  free jazz μουσικής δηλώνοντας την επικράτηση μιας αναπόφευκτης μοίρας.

Το Α Στάσιμο είναι ένα Tango που συνοδεύει την αντίθεση ανάμεσά στο «φαίνεσθαι» και το «είναι».  Από το ρυθμό αυτό προβάλλονται ο πόνος, το πάθος, η έλξη,  το δίλημμα.

Το Β Στάσιμο είναι δύο στροφικά μέρη. Το α μέρος είναι ένα Blues  το οποίο  εκφράζει  τη μελαγχολία της Θεάς Δήμητρας για τον αρπαγή της κόρης της Περσεφόνης. Οι θεατές εδώ καλούνται να λυτρωθούν από τον πόνο και να συμφιλιωθούν με τη ζωή μέσω της μουσικής.  Μια μουσική γέφυρα  (χορός των μουσών) εισάγει το β μέρος το οποίο έχει ένα έντονα επικό χαρακτήρα που ενισχύεται από το συνεχές ρυθμικό μοτίβο των κρουστών. Το στάσιμο αυτό είναι  ένα πέρασμα από το θάνατο στη ζωή.

Το Γ Στάσιμο αποτελείται από δύο στροφικά μέρη. Ξεκινά με ένα ήρεμο μοτίβο  που δηλώνει την γαλήνια εκκίνηση του καραβιού και την νοσταλγία για την επιστροφή στην πατρίδα. Η άμεση μετατροπή σε ρυθμό swing επιτυγχάνει την έκφραση  της απέραντης  χαράς  για την επιστροφή. Εξελικτικά ακολουθεί ένα γύρισμα σε μοτίβα της free jazz μουσικής  με την επίκληση των Διόσκουρων να βοηθήσουν στον γυρισμό της αδελφής τους στην πατρίδα  που λυτρώνεται έχοντας «… και αυτή τον άντρα τον δικό της».

 

 

Σχόλια

comments