Η Αργυρώ Χιώτη μιλάει στο halkida.gr για τις “Χοηφόρες”

Απόψε οι “Χοηφόρες” ταξιδεύουν στο 2ο bio-Mechanical festival και το Θέατρο Αυλιδείας Αρτέμιδος. Λίγες ώρες πριν η σκηνοθέτης Αργυρώ Χιώτη μας μιλάει για την παράσταση.

Halkida.gr:  Ξεκινώντας θα θέλαμε να σας ευχαριστήσουμε για τη συνέντευξη αυτή.  Πόσο μεγάλη πρόκληση αποτελεί να αποδοθεί σήμερα ένα κείμενο αρχαίας τραγωδίας;  Ποια είναι εκείνα τα σημεία στα οποία θα θέλατε να εστιαστεί η προσοχή του θεατή;

Αργυρώ Χιώτη: Είναι η πρώτη φορά που τολμάμε να διαχειριστούμε μια αρχαία ελληνική τραγωδία, επομένως μια μικρή μόνο εμπειρία μπορώ να μεταφέρω σε σχέση με αυτό. Η δυσκολία έρχεται από το βάρος της ιστορίας και του ανθρώπινου βάθους που φέρει ένα τέτοιο κείμενο, και που καλείσαι να αφουγκραστείς και να ανασύρεις. Χωρίς να καταπατηθείς από αυτό, αλλά μέσα από εμπιστοσύνη στην προσωπική σύνδεση που προκύπτει και την προσωπική αντίληψη που διαμορφώνει τελικά την σκηνική του απόδοση.

Η προσοχή του θεατή μπορεί ελεύθερα να εστιαστεί όπου θέλει και όπου της προκύπτει. Η παράσταση έχει αρκετά ερεθίσματα και μια σκηνική πολλαπλότητα σαν γλώσσα που αφήνει ανοιχτό χώρο –νομίζω- στο θεατή να ακουμπήσει όπου επιθυμεί.

 

Η.gr: Τα προηγούμενα χρόνια ανεβάσατε τα «Αίματα» και τη «Θεία Κωμωδία». Φέτος με τις «Χοηφόρες» θα λέγατε ότι «κλείνετε» ένα κύκλο έργων  που αναφέρονται στον ανθρώπινο πόνο, τις πληγές, την αμαρτία και την εξιλέωση;

A.X.: Όλα τα έργα μ’ένα τρόπο έχουν να κάνουν με τον ανθρώπινο πόνο, τις πληγές, την αμαρτία και την εξιλέωση….δηλαδή με τον άνθρωπο και τα προβλήματα της ύπαρξης του. Από τα «Αίματα» και μετά, ο κύκλος που ανοίξαμε θεματικά έχει να κάνει με βιογραφίες, με την τάση του ανθρώπου να εξουσιάζει και να εξουσιάζεται και με τον διαρκή αγώνα του να υπάρξει και να συνυπάρξει. Βιογραφικό χαρακτήρα είχαν και «Απολογίες 4&5», και η «Θεία κωμωδία». Δουλεύαμε επίσης αρκετά το ζητούμενο του συνόλου επί σκηνής, την χορικότητα,  την οποία και φτάσαμε στα άκρα στις Χοηφόρες.

 

Η.gr: Αν θα θέλαμε να μεταφέρουμε τους ήρωες του Αισχύλου στο σήμερα, ποιος θα ήταν ο συμβολισμός τους για τη σύγχρονη κοινωνία;

A.X.: Οι ήρωες στις Χοηφόρες είναι άνθρωποι που υπακούν πιστά στη μοίρα τους, στην προδιαγεγραμμένη από γενιάς πορεία τους, που γεννήθηκαν σ’ένα συγκεκριμένο οικογενειακό-κοινωνικό-πολιτικό πλαίσιο και καθορίζονται απόλυτα από αυτό. Είναι άνθρωποι που πνίγονται από το φόβο και την οργή. Από αυτά ψάχνουν να απελευθερωθούν. Αναζητούν το δίκαιο και μάχονται για το καλύτερο του κόσμου τους…

 

Η.gr: Όποιος έχει παρακολουθήσει παραστάσεις σας έχει την αίσθηση ότι κινείται ανάμεσα στον κόσμο του πραγματικού και της φαντασίας, αισθάνεται ότι ζωντανεύουν μπροστά του οι εικόνες ενός ονείρου. Διατηρήσατε την ίδια προσέγγιση και στις «Χοηφόρες»;

A.X.:  Δεν θα μιλούσα τόσο για φαντασία και όνειρο, όσο για μια λίγο κουνημένη πραγματικότητα, μια επιστροφή σε μια αθωότητα, μια εσωτερική διάσταση των πραγμάτων που είναι πιο κοντά στην ποίηση και τη μουσική. Και στις «Χοηφόρες», δεν παρουσιάζουμε μια ρεαλιστική πραγματικότητα στη σκηνή, αλλά ίσως ένα πέρασμα, το όχημα προς μια πτυχή της πραγματικότητας την οποία ο θεατής διαμορφώνει μόνος του.

 

Η.gr:  Τόσο στη «Θεία Κωμωδία», την οποία είχα τη χαρά να παρακολουθήσω πέρσι, όσο και στα «Αίματα» ήταν σαφής η αναφορά στην δυναμική του τραγικού Χορού, με μία φρέσκια και σύγχρονη προσέγγιση. Στις «Χοηφόρες» πώς προσεγγίζεται ο ρόλος του χορού;

A.X.: Ο χορός είναι το παν στις Χοηφόρες. Αυτός ορίζει, αυτός καθορίζει, μέσα από αυτόν προκύπτουν στιγμιότυπα, πρόσωπα, δράσεις, ρωγμές… ο χορός αφηγείται, ορίζει το ρυθμό, κινεί τα νήματα και τη δράση… από αυτόν όλα ξεκινούν και σε αυτόν γυρίζουν.

 

Η.gr:  Μπορείτε να μας πείτε λίγα λόγια για τη μουσική της παράστασης και τα μουσικά όργανα που χρησιμοποιείτε;

A.X.: θέλαμε με τον Jan Van de Engel, το μουσικό μας, να δημιουργήσουμε κάποια μονόχορδα ξύλινα όργανα, που κατασκεύασε ο Αντώνης Χατζηπέρογλου και τα οποία χρησιμοποιούμε στην παράσταση με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους, σαν κρουστά, με ξύλα, με τα δάχτυλα, με δοξάρια σαν βιολιά… η μουσική είναι κυρίαρχη στην παράσταση, είναι το μέσο του Χορού να υπάρχει και λειτουργεί. Κάθε χορδή αντιστοιχεί σε ένα σώμα και πάλλεται μαζί του. Γι’αυτό και δεν υπάρχει τίποτα προ ηχογραφημένο, κάθε ήχος προκύπτει στη σκηνή από τους ηθοποιούς και γίνεται προέκταση του ψυχικού τους κόσμου.

 

Η.gr:  Οι «Χοηφόρες» ξεκίνησαν το ταξίδι τους από την Επίδαυρο, συνέχισαν στους Φιλίππους κι έρχονται και στο bio-Mechanical festival. Σε ποιές πόλεις ακόμα θα ταξιδέψουν ;

A.X.:  Προς το παρόν έχουμε παραστάσεις τον Σεπτέμβριο σε κάποιους επιλεγμένους ανοιχτούς χώρους στην Αθήνα και το Λαύριο.

10 Σεπτεμβρίου στο θέατρο Ρεματιάς στο Χαλάνδρι

17 Σεπτεμβρίου στο Θέατρο Βράχων

23 Σεπτεμβρίου στο θέατρο Πέτρας

28 Σεπτεμβρίου στο Τεχνολογικό πάρκο Λαυρίου.

 

Η.gr:   Ευχαριστούμε και πάλι για την συνέντευξη και ευχόμαστε καλή επιτυχία σε όλο το έργο σας!

 

πηγή φωτογραφίας: http://greekfestival.gr

Σχόλια

comments