Σε πλήρη αποσύνθεση;

 Γράφει ο Τρύφωνας Τιπούρτης.
Σε πλήρη αποσύνθεση δείχνει πως βρίσκεται το κράτος και η πολιτεία. Τα παραδείγματα πολλά, αλλά το τελευταίο ξεπερνά κάθε δικαιολογία και αμφισβήτηση.

Ο λόγος για την απαίτηση του Ελληνικού Στρατού, η οποία έχει τη σύμφωνη γνώμη και την “κάλυψη” της πολιτείας, να θέλει τριάντα χιλιάδες ευρώ (ναι καλά διαβάζετε) για να διαθέσει το super puma προς αναζήτηση και διάσωση του άτυχου ορειβάτη που έπεσε σε χαράδρα και εγκλωβίστηκε από εχθές το πρωί το πρωί στον Λάπατο στην Τύμφη. 
Η επιχείρηση διάσωσης του…άτυχου νέου ήταν ιδιαίτερα δύσκολη για τις επίγειες δυνάμεις της ΕΜΑΚ και των εθελοντών.
Έτσι ζητήθηκε η συνδρομή ελικοπτέρου του Ε.Σ.

Έπειτα από μαραθώνιες επικοινωνίες και διαβουλεύσεις, το ελικόπτερο επιτέλους ήρθε και μετέφερε τους άνδρες της ΕΜΑΚ στο σημείο. 

Και οι εναέριες έρευνες αλλά και οι επίγειες απέβησαν άκαρπες, με τους διασώστες να διανυκτερεύουν στο καταφύγιο του Παπίγκου και με το ελικόπτερο να επιστρέφει στην Αθήνα.

ΝΑΙ. 
Το ελικόπτερο που προμηθεύτηκε τα καύσιμα της έρευνας-διάσωσης από το αεροδρόμιο των Ιωαννίνων επέστρεψε εχθές το απόγευμα στην Αθήνα, με φυσικό επακόλουθο σήμερα να χρειάζεται νέος γύρος διαβουλεύσεων για την αποδέσμευση του νέου ποσού για να ξαναέρθει! 

 Πληροφορίες λένε πως το ελικόπτερο έχει έλθει και πάλι στην περιοχή, με άγνωστο το ποιός φορέας έχει αναλάβει τα έξοδά του.
Αναμένονται εναγωνίως νέα από την επιχείρηση.

 Στο… δια ταύτα… 
 Η Ελληνική πολιτεία λαμβάνοντας τέτοιου είδους αποφάσεις, να απαιτείται τόσο μεγάλο χρηματικό ποσό για να απογειωθεί το ελικόπτερο του στρατού, θα έπρεπε να γνωρίζει(και μάλλον αυτό συμβαίνει) πως για την αποδέσμευση τέτοιου κονδυλίου από οποιοδήποτε φορέα απαιτείται τουλάχιστον σύγκλιση οικονομικής επιτροπής. 

Τα τριάντα χιλιάρικα είναι πολλά για να βγούν από κάποιο ταμείο, αλλά λίγα μπροστά στην αξία της ανθρώπινης ζωής. 

Η παραπάνω υπόθεση, που δεν είναι κοινότυπη αλλά αφορά τη ζωή ενός ανθρώπου, δείχνει πως βαδίζουμε σε πλήρη αποσύνθεση.
Οικονομικά αλλά και συναισθηματικά.
Βαδίζουμε καθημερινώς στο δρόμο του παραλόγου και επαληθεύεται κάποιος που είχε αναφωνήσει πως είμαστε ένα μεγάλο τρελοκομείο.

Με ανησυχεί όμως ιδιαίτερα πως δεν υπήρξε κάποιος στρατηγός ή ανώτερος αξιωματικός να αναλάβει ευθύς-εξαρχής την ευθύνη για την απογείωση του ελικοπτέρου, 
με πραγματικό πρόσχημα τα γαλόνια που φορά. 

Κύριοι  “υπεύθυνοι”, 
πολιτικοί και στρατιωτικοί,  
30 χιλιάρικα κοστολογείτε την ανθρώπινη ζωή; 

ΝΤΡΟΠΗ ΣΑΣ.

 

 

 

 

 

Σχόλια

comments