Όταν ένας πολίτης στην περιοχή της Εύβοιας – Φθιώτιδας ακούει το όνομα ΛΑΡΚΟ σήμερα, στο μυαλό του έρχονται τέσσερα πράγματα : Λεφτά, διαπλοκή, διαφθορά, ρύπανση. Πολλά λεφτά κυκλοφορούσαν πάντα μέσα και γύρω από την εταιρία. Ανεξάρτητα εάν το σιδηρονικέλιο είχε ή δεν είχε καλή τιμή στην διεθνή αγορά, ανεξάρτητα εάν η εταιρία χρωστούσε εκατομμύρια δεξιά και αριστερά, τα στελέχη της φρόντιζαν πρώτα απ’όλα τους παχυλούς μισθούς τους και τα μπόνους τους. Κάθε φορά που άλλαζε Κυβέρνηση, άλλαζαν τους ρόλους τους οι «πράσινοι» με τους «μπλε» και τούμπαλιν. Ήταν και κάποιοι γαλαζοπράσινοι που δεν τους κούναγε κανένας. Η επιρροή της εταιρίας στις τοπικές κοινωνίες ήταν μεγάλη. Κάποιοι βουλευτές και δήμαρχοι εκλεγόντουσαν, αφού είχαν πάρει πρώτα την «ευχή» της εταιρίας. Η διαφθορά βεβαίως δεν αφορούσε μόνο τις κοινωνίες της περιοχής που δρούσε η εταιρία, αλλά συμμετοχή είχαν ακόμη και κεντρικά στελέχη του κομματικού πελατειακού συστήματος.
Τα αποσπάσματα από ομολογίες –όσο δόση αλήθειας και αν περιέχουν- στην συνέχεια από την «Ελευθεροτυπία» της 25-10-2009 είναι χαρακτηριστικά : «Φαγώθηκαν πολλά λεφτά, περίπου 400 εκατομμύρια ευρώ. Η περίφημη Ομάδα του Λονδίνου (…), και ο διορισμένος από αυτούς διευθύνων σύμβουλος (…), έκλεισαν συμφωνίες με τράπεζες του Λονδίνου (…). Προπώλησαν την παραγωγή για δύο χρόνια, από το 2005 έως το 2007, με τιμή 21.000 δολάρια τον τόνο, κάτω από την τρέχουσα τιμή του LME (Χρηματιστήριο Μετάλλων Λονδίνου) και κάτω από το κόστος παραγωγής της επιχείρησης. Από το 2004 και μετά, όταν οι τιμές του νικελίου διεθνώς εκτινάχθηκαν στα ύψη, η εταιρεία δεν μπόρεσε να αποκομίσει τα έσοδα που αντιστοιχούσαν, γιατί είχε προπωλήσει το 70-80% της ετήσιας παραγωγής της των επόμενων χρόνων σε τιμές σημαντικά κατώτερες από αυτές που διαμορφώθηκαν -όπως αναμενόταν- στις διεθνείς αγορές. Όταν οι τιμές νικελίου εκτινάχθηκαν, η ΛΑΡΚΟ συνέχιζε να πουλάει σε τιμές έως και 60% φθηνότερα!». «Σήμερα, πάλι, παρέλαβαν καινούργια τζιπ για τα στελέχη. Από την ώρα που ανέλαβε (…), τους 14 διευθυντές τούς έκανε 52 – όλους με μισθό από 5.000 έως και 10.000 ευρώ μηνιαίως, με πολυτελή εταιρικά αυτοκίνητα και πιστωτικές κάρτες για τα ψώνια τους. Τα έξοδα διοικητικής λειτουργίας εκτινάχθηκαν κατά 252% έναντι του 2004…»
Ελευθεροτυπία 25/10/2009 http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=94984
Οικονομικά στοιχεία
Η ΛΑΡΚΟ σήμερα σύμφωνα με τα δημοσιευμένα στοιχεία χρωστάει τετρακόσια ογδόντα εκατομμύρια (480.000.000,00 €). Σ’ αυτά περιλαμβάνονται εκατόν τριάντα εκατομμύρια (130.000.000,00 €) ευρώ σε παράνομες κοινοτικές ενισχύσεις τις οποίες πρέπει να επιστρέψει, εκατόν ενενήντα εκατομμύρια (190.000.000,00 €) σε φορολογικές υποχρεώσεις προς το δημόσιο και εκατόν εξήντα εκατομμύρια (160.000.000,00 €) προς τη ΔΕΗ. http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_04/09/2013_517028. Εάν η εταιρία ήταν ιδιωτική θα είχε κλείσει εδώ και χρόνια. Ο οφειλέτης στο δημόσιο οδηγείται σήμερα με χρέος κάποιων λίγων χιλιάδων ευρώ στη φυλακή. Η ΛΑΡΚΟ, όμως ζει και βασιλεύει και μοιράζει εκατομμύρια κάθε μήνα στα golden boys της εις υγεία των κορόιδων, των ελλήνων φορολογουμένων δηλαδή. Γιατί ;
Περιβαλλοντική Καταστροφή
Η περιβαλλοντική καταστροφή που έχει δημιουργήσει η ΛΑΡΚΟ, εδώ και πάνω από σαράντα χρόνια στον Ευβοϊκό Κόλπο και στον υδροφόρο ορίζοντα της Κεντρικής Εύβοιας, δεν μπορεί να κοστολογηθεί. Χιλιάδες τόνοι σκουριάς έχουν πεταχτεί στην κυριολεξία στο βυθό του Ευβοϊκού Κόλπου, δημιουργώντας ένα στρώμα είκοσι τετραγωνικών χιλιομέτρων και πάχους 2,5 μέτρων !!! (στοιχεία 2004, ΕΛΚΕΘΕ). Σκουριά η οποία «ποτίζει» την χλωρίδα και πανίδα του βυθού με βαρέα μέταλλα, όπως νικέλιο, χρώμιο, κάδμιο, υδράργυρος (συνημμένες φωτογραφίες). Το έγκλημα αυτό επιτελείται κόντρα σε όλες τις ευρωπαϊκές οδηγίες και κανονισμούς και με συνεχείς εξαιρέσεις της Ελληνικής Κυβέρνησης, η τελευταία των οποίων έληξε τον φετινό Αύγουστο. Δηλαδή ουσιαστικά αυτή τη στιγμή η εταιρία εφόσον συνεχίζει να ρίχνει τη σκουριά στον Ευβοϊκό Κόλπο, είναι απολύτως παράνομη. Τα πέντε ανοιχτά επιφανειακά μεταλλεία της εταιρίας στην Εύβοια, λειτουργούν ως τοξικές λίμνες, οι οποίες διοχετεύουν με βαρέα μέταλλα και εξασθενές χρώμιο τον υδροφόρο ορίζοντα της Κεντρικής Εύβοιας. Κάποιοι προσπάθησαν να δικαιολογήσουν τη μεγάλη περιεκτικότητα που βρέθηκε στο πόσιμο νερό της Μεσσαπίας σε μεταφερόμενα τοξικά απόβλητα, (τα οποία και αυτά βεβαίως επιβαρύνουν), αλλά η αλήθεια είναι ότι η τοξική ρύπανση των νερών της Κεντρικής Εύβοιας, δημιουργείται από τις ανοικτές τοξικές λίμνες των μεταλλείων της ΛΑΡΚΟ.
Χιλιάδες αγρότες της Μεσσαπίας και του Ληλαντίου βλέπουν χρόνο με το χρόνο να απαξιώνεται η γη τους και τα προϊόντα τους στην αγορά, αποφεύγοντας να πούνε ότι παράγονται στη γη τους, όταν τους ρωτάνε οι καταναλωτές. Κινήσεις πολιτών και περιβαλλοντικοί σύλλογοι της περιοχής, διαμαρτύρονται χρόνια τώρα, χωρίς κανένας αρμόδιος να δίνει σημασία και να ιδρώνει το αυτί του. Η περιβαλλοντική καταστροφή που έχει προξενήσει η ΛΑΡΚΟ στην κεντρική Εύβοια είναι ανυπολόγιστη και μάλλον μη αναστρέψιμη. Και για να θυμίσουμε κάτι που έχει σημασία, κάποιοι συνδικαλιστές που σήμερα λένε ότι θα χυθεί αίμα, εάν κλείσει η εταιρία, την περίοδο των μεγάλων σκανδάλων και της οικονομικής ληστείας της εταιρίας από τους επιτήδειους δεν έλεγαν τίποτα, αλλά τους πολίτες που διαμαρτύρονταν για τη ρύπανση, τους απειλούσαν ανοικτά με ανακοίνωσή τους. Οι εχθροί ήταν οι πολίτες που διαμαρτύρονταν και όχι αυτοί που άρμεγαν οικονομικά την εταιρία και την οδήγησαν τελικά σε οικονομικό αδιέξοδο.
Υπάρχει βιώσιμη λύση για τη ΛΑΡΚΟ ;
Υπάρχει βιώσιμη λύση όταν υπάρχουν αυτές οι οικονομικές υποχρεώσεις της εταιρίας ; Προσωπικά δεν νομίζω ότι θα υπάρξει ιδιώτης –ακόμη και αν την πουλάγαμε 1 ευρώ- ο οποίος θα υποχρεωθεί να επενδύσει τόσα εκατομμύρια, μόνο και μόνο για να εξοφλήσει τα χρέη της εταιρίας. Ιδιαίτερα σήμερα σε μια περίοδο που η τιμή του νικελίου διεθνώς είναι στα κάτω της και δεν αναμένεται άμεσα ανάκαμψη. (Η τιμή σήμερα είναι 14.000 δολάρια ο τόνος, όταν μόνο για να βγάζει τα έξοδά της η εταιρία πρέπει να πουλάει 18.000 δολάρια το τόνο!). Επιπροσθέτως ο ιδιώτης επενδυτής ο οποίος θα αναλάβει τη ΛΑΡΚΟ με όλες τις υποχρεώσεις της, θα πρέπει να επενδύσει και στην περιβαλλοντική προστασία (περίπου 50 εκ. € είναι μόνο για την χερσαία ανακύκλωση της σκουριάς) και γενικότερα με την υποχρέωση εφαρμογής όλων των περιβαλλοντικών όρων λειτουργίας των μεταλλείων, του εργοστασίου και των σταθμών διαλογής, επεξεργασίας, εμπλουτισμού κ.λ.π.
Από την άλλη μπορεί να συνεχίζει να χρηματοδοτεί ο έλληνας φορολογούμενος μια χρεοκοπημένη επιχείρηση; Όσοι υποστηρίζουν αυτή τη λύση θα πρέπει να μας πούνε : Έχει εισπράξει το ελληνικό δημόσιο έστω και ένα ευρώ τόσα χρόνια, από μια εταιρία που της έχει διαθέσει δωρεάν χιλιάδες στρέμματα γης και τον εθνικό ορυκτό πλούτο προς εκμετάλλευση, μόνο και μόνο για να πλουτίζουν κάποια σαΐνια της διαπλοκής και να διαφεντεύουν την περιοχή κάποια κομματικά στελέχη ; Πως θα καλυφθούν τα εκατομμύρια χρέη της ΛΑΡΚΟ και ποιος θα τα πληρώσει τελικά; Να σταματήσουν οι δημαγωγίες και οι λαϊκισμοί κάθε είδους, χαϊδεύοντας τα αυτιά των απλών εργαζομένων οι οποίοι μάλλον στο τέλος φοβάμαι ότι θα είναι οι μόνοι που θα πληρώσουν τη σπάταλη «νύφη» της ΛΑΡΚΟ.