Πόσο διαφορετικά μπορεί να αντιδρά το ανθρώπινο σώμα όταν ασκείται στη φύση; Μελέτες δείχνουν ότι τα οφέλη της λεγόμενης green exercise είναι πολλαπλά για τον οργανισμό.
Όπως προκύπτει από την έρευνα του Χαρίλαου Κουθούρη, καθηγητή, με ειδικότητα στην Κινητική Αναψυχή, στο Τμήμα Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού, στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας και του Ιωάννη Γιαννακόπουλου, καθηγητή Φυσικής Αγωγής (M.Sc.), ποικίλες μελέτες απαντούν σε σχετικά ερωτήματα και υποστηρίζουν νέες προοπτικές όσον αναφορά τη σχέση ανθρώπου, φυσικής δραστηριότητας και εκτέλεσης της άσκησης στη φύση.
Σύμφωνα με τις σύγχρονες μελέτες, η δραστηριοποίηση σε υπαίθριο χώρο παρέχει πολλά οφέλη για την ανθρώπινη υγεία αυξάνοντας το επίπεδο της φυσικής κατάστασης με συγκριτικά χαμηλότερο επίπεδο “αντιληπτής άσκησης”. Αυτό σημαίνει ότι το άτομο δραστηριοποιείται βελτιώνοντας τη φυσική του κατάσταση σε ελεύθερο φυσικό περιβάλλον χωρίς να αντιλαμβάνεται το πραγματικό επίπεδο κόπωσης κατά τη διάρκεια της δράσης γεγονός που είναι πολύ σημαντικό για τη συνέχιση της άσκησης και τη μη εγκατάλειψη της προσπάθειας σε σύντομο χρονικό διάστημα.
Μερικά από τα οφέλη του green exercise, είναι ότι βελτιώνει τη διάθεση και την αυτοεκτίμηση, μειώνει το στρες, ξεκουράζει τον εγκέφαλο, μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν φυσικό φάρμακο, αλλάζει θετικά τη συμπεριφορά, δίνει την εντύπωση ότι είναι ευκολότερη ως μέθοδος άσκησης.
Επίσης είναι πιθανότερο να οδηγήσει ευκολότερα σε δια βίου υιοθέτηση της άσκησης, ενώ μπορεί να εκτελείται σε μεγάλη ποικιλία διαφορετικής μορφής φυσικού περιβάλλοντος, όπως δάση, χιονισμένα τοπία, παραλίες και αμμουδιές. Ίσως οι πιο διαδεδομένες και παλιότερες χρονικά μορφές του green exercise σημειώνουν οι ερευνητές, είναι οι υπαίθριες δραστηριότητες αναψυχής που οργανώνονται από εταιρίες ή άλλους κρατικούς ή εθελοντικούς φορείς και ειδικεύονται στην παροχή ‘πράσινων υπηρεσιών’.
Δραστηριότητες όπως η ποδηλασία βουνού, η πεζοπορία, η αναρρίχηση, το ράφτινγκ, το κανόε καγιάκ, η χιονοδρομία, οι καταδύσεις, η ιστιοπλοΐα κ.α. είναι μερικές από τις πολλές επιλογές που έχει κάποιος που θέλει να ξεφύγει από το ‘’κουτί’’ της καθημερινότητας του και να πάρει μία μικρή δόση δράσης στη φύση.
Οι περισσότερες από αυτές τις δραστηριότητες καλύπτουν όλο το ηλικιακό φάσμα και η εξειδίκευση των επαγγελματιών που τις αναλαμβάνουν είναι υψηλή.
Εκτός όμως από την αναψυχή, μερικές από αυτές τις δράσεις έχουν εισχωρήσει για τα καλά και στον χώρο της διάκρισης, του Αθλητικού Τουρισμού και των αθλητικών πρωταθλημάτων σαν επίσημα αθλήματα. Το MountainBike π.χ. είναι ένα από τα χαρακτηριστικότερα παραδείγματα που είναι ενσωματωμένο στους Ολυμπιακούς Αγώνες από το 1996. Άλλα αθλήματα τέτοιου διαμετρήματος είναι επίσης το Ορεινό Τρέξιμο (TrailRunning), το κανόε καγιάκ αλλά και η αναρρίχηση που είναι νέα αθλητική δραστηριότητα στον χώρο και αναμένεται να κάνει ντεμπούτο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκυο το 2020.
Σύγχρονες έρευνες έχουν επίσης υποστηρίξει και αποδεχθεί ότι η παραμονή, η παρατήρηση, η επαφή του ανθρώπου με τη φύση και το φυσικό περιβάλλον, έχει θετικά αποτελέσματα, μειώνει το στρες, την ψυχική κούραση αλλά και βελτιώνει τη συγκέντρωση και τη νοητική λειτουργία του εγκεφάλου. Επομένως, η ιδέα του green exercise υποστηρίζεται πλέον παγκόσμια, αφού γεννήθηκε από σύγχρονες επιστημονικές περιοχές και γνωστικά αντικείμενα όπως η περιβαλλοντική ψυχολογία (environmental psychology).
Έρευνα που ανακοινώθηκε πρόσφατα από το ΤΕΦΑΑ του πανεπιστήμιου Θεσσαλίας αποτελεί παράδειγμα της σχέσης που έχει αναπτυχθεί μεταξύ Περιβαλλοντικής Ψυχολογίας και Πράσινης Άσκησης, όπως δηλώνει ο Χαρίλαος Κουθούρης. Η έρευνα διερεύνησε τη συμπεριφορά σε παιδιά δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης που συμμετείχαν σε προγράμματα Υπαίθριων Δραστηριοτήτων Αναψυχής Περιπέτειας κατά τη διάρκεια της 20ήμερης παραμονής τους σε θερινή ορεινή κατασκήνωση. Όπως ανέφερε η ερευνήτρια Δρ Αγλαΐα Ζαφειρούδη, τα αποτελέσματα της έρευνας υποστήριξαν ότι η παρατεταμένη ενεργή συμμετοχή παιδιών – εφήβων σε μορφές green exercise, όπως τα προγράμματα Υπαίθριων Δραστηριοτήτων βελτιώνουν εντυπωσιακά την Περιβαλλοντική Ευαισθητοποίηση των μαθητών και την αγάπη τους για προστασία της φύσης.