Χαλκίδα, Εκδηλώσεις, Δρομολόγια, ΚΤΕΛ, ΟΣΕ, Πληροφορίες Χαλκίδα, Εκδηλώσεις, Δρομολόγια, ΚΤΕΛ, ΟΣΕ, Πληροφορίες
Κάθε χρόνιος πόνος που υπό φυσιολογικές κοινωνικο-οικονομικές συνθήκες θα αντιμετωπίζονταν ως απλό ιατρικό πρόβλημα, μπορεί να εξελιχθεί σε επικίνδυνη, θανατηφόρο νόσο κάτω από συνθήκες οικονομικής κρίσης. Με δεδομένο, μάλιστα, ότι από χρόνιο πόνο πάσχει το 30% του πληθυσμού μιας χώρας, αντιλαμβάνεται κανείς ότι για την Ελλάδα της οικονομικής κρίσης το θέμα χρήζει επείγουσας αντιμετώπισης.
Πόνος και ψυχολογικές επιπτώσεις
Οποιοσδήποτε πόνος στο σώμα του ανθρώπου ξεκινά από την περιφέρεια, (δέρμα, εσωτερικά όργανα) και καταλήγει στον εγκέφαλο. Ο εγκέφαλος, αφού ενημερωθεί και αξιολογήσει τον πόνο, αντιδρά είτε θετικά, μειώνοντας την έντασή του, είτε αρνητικά, απλώνοντας το ερέθισμα σε άλλες περιοχές του, μετατρέποντας έτσι μια απλή αίσθηση σε συναίσθημα που περιέχει δυσάρεστες παραμέτρους, όπως π.χ. άγχος, οργή και άλλα.
Ο πόνος τελικά είναι μια σωματική αίσθηση που, κάτω από ορισμένες συνθήκες, εξελίσσεται και περιλαμβάνει και συναισθηματικά στοιχεία που αφορούν την διάθεση, την συμπεριφορά και την διανόηση. Οταν χρονίσει, οδηγεί στην απραξία, στην κοινωνική απομόνωση και τελικά στην φαρμακευτική εξάρτηση.
Χρόνιος πόνος, οικονομική κρίση και κατάθλιψη
Ιδιαίτερα, όμως, για τον χρόνιο πόνο, όταν αποκτήσει τα παραπάνω χαρακτηριστικά, ομοιάζει πολύ με την κατάθλιψη. Στατιστικές δείχνουν ότι άτομα που έπασχαν από χρόνιο πόνο, είχαν τρεις φορές μεγαλύτερο κίνδυνο να αναπτύξουν ψυχιατρικά προβλήματα, με διαταραχές της διάθεσης και του άγχους. Από την άλλη πλευρά, άτομα που έπασχαν από κατάθλιψη είχαν τρεις φορές περισότερο κίνδυνο να εξελίξουν έναν οξύ πόνο σε χρόνιο. Σε μερικά μάλιστα άτομα, οι πιθανότητες επικάλυψης χρόνιου πόνου και κατάθλιψης είναι πολύ μεγαλύτερες, όπως έχουν αποδείξει πολύ πρόσφατες γενετικές μελέτες.
Σε περιόδους έντονης και χρόνιας οικονομικής κρίσης, όπως είναι η κατάσταση τώρα στη Νότια Ευρώπη και ιδιαίτερα στην Ελλάδα, ο πρώτος αρνητικός δείκτης που ανέρχεται είναι το ποσοστό της ανεργίας. Ενα πρόσφατα άνεργο άτομο, στην αρχή κάνει μια έντονη προσπάθεια να βρει δουλειά, στη συνέχεια όμως, όταν το αποτέλεσμα είναι αρνητικό και η κατάσταση χρονίσει, απογοητεύεται και γίνεται επιθετικό προς το περιβάλλον. Η συμπεριφορά του αυτή δυσκολεύει ακόμη περισσότερο την προσπάθεια του, ενεργοποιεί έναν φαύλο κύκλο που οδηγεί βαθμιαία σε κατάθλιψη. Εάν το άτομο αυτό ζούσε προηγουμένως μια άνετη ζωή, η μετάβασή του από τη μία ψυχολογική κατάσταση στην άλλη, γίνεται βίαια και επιδεινώνει το πρόβλημα. Εάν μάλιστα οι οικονομικές ανάγκες είναι μεγάλες και αντανακλούν στο άμεσο οικογενειακό περιβάλλον του, τότε η κατάθλιψη είναι σοβαρότερη.
Μπορεί η κατάθλιψη να προκαλέσει χρόνιο πόνο;
Το άτομο αυτό θα μπορούσε ταυτόχρονα να πάσχει από κάποιο συνήθη πόνο, όπως π.χ. από χρόνια οσφυαλγία, μια νόσο από την οποία πάσχει το 1/3 των Ελλήνων. Οι στατιστικές λένε ότι μονο το 40% από αυτές έχουν κάποιο συγκεκριμένο αίτιο, οι υπόλοιπες ονομάζονται μη ειδικές χρόνιες οσφυαλγίες και το 30% από αυτές οφείλεται σε ψυχολογικά αίτια. Ενα τέτοιο άτομο είναι ο ιδανικός υποψήφιος να συνδυάσει, εάν βρεθεί σε συνθήκες οικονομικής κρίσης, τον χρόνιο πόνο του με την κατάθλιψη και να επιδεινώσει σοβαρά την οσφυαλγία του.
Ο ασθενής αυτός παρουσιάζει κλινικά, πλην της έντονης οσφυαλγίας,
• Αϋπνίες
• Ανορεξία
• αίσθημα χρόνιας κόπωσης
• ευερεθιστότητα
• χρόνιο άγχος
• μείωση της λίμπιντο
• μείωση της αυτοεκτίμησης
• και πολλά άλλα καταθλιπτικά συμπτώματα με τελικό αποτέλεσμα την προοδευτική επιδείνωση της ποιότητας ζωής του.
Στην αρχή αντιδρά και προστρέχει στον γιατρό για εξετασεις και φάρμακα. Η παροχή όμως ιατρικής περίθαλψης στοιχίζει, το άτομο δεν έχει λεφτά και αναγκαστικά σταματά την περίθαλψή του. Η καταστασή του επιδεινώνεται και, τελικά, όταν υπάρχει και μια εγγενής ψυχολογική αστάθεια, καταλήγει- δυστυχώς όχι σπάνια- στην αυτοκτονία.
Πράγματι, ενώ μέχρι το 2007 υπήρχε στη νότια Ευρώπη μια σταθερή τάση μείωσης των αυτοκτονιών, από τη χρονιά εκείνη και μετά, με το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης, η τάση αυτή ανεστράφη και η συχνότητα των αυτοκτονιών ανέρχεται συνεχώς.
