Γιατί παθιαζόμαστε με το απαγορευμένο;

Γιατί ότι μας απαγορεύεται πάντα μας ελκύει περισσότερο; Γιατί κάτι που μας κάνει κακό μας γίνεται εμμονή;

 

Το ερώτημα αυτό απασχολεί από την εποχή της Εύας και του μήλου. Και μπορεί στην εποχή οι πειρασμοί να έχουν σχέση περισσότερο με τα φαγητά, τις ουσίες (βλέπε νικοτίνη) και τα ποτά, ο μηχανισμός ενεργοποίησης όμως παραμένει ο ίδιος λένε οι επιστήμονες.

Ερευνητές προσπάθησαν να εντοπίσουν τι γεννά αυτή την ψύχωση με πράγματα που θεωρούμε απαγορευμένα και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ο εγκέφαλός μας εστιάζει σε αυτό που μας απαγορεύεται με τον ίδιο τρόπο που εστιάζει σε ότι μας ανήκει.

Με τον ίδιο τρόπο λοιπόν που αντιδρούμε απέναντι στα υπάρχοντά μας ή τα κεκτημένα μας αντιδρούμε και σε ότι μας απαγορεύεται.

Το πιο ενδιαφέρον πάντως στην έρευνά τους ήταν το εύρημα ότι οι άνθρωποι αντιδρούν καλύτερα όταν κάτι που τους απαγορεύεται δεν συμβαίνει μόνο σε εκείνους προσωπικά αλλά σε μια ομάδα. Είναι πιο εύκολο δηλαδή να νικήσεις τους πειρασμούς αν λειτουργείς ως μέλος μιας ομάδας παρά μόνος.

Θέλετε να απαλλαγείτε λοιπόν από μια κακιά συνήθεια ή κάτι που σας κάνει κακό, μπείτε σε μια ομάδα και η προσπάθειά σας θα γίνει πιο εύκολη. Σαν να λέμε «η ισχύς εν τη ενώσει».

Αγγελική Ρίζου Google+

Σχόλια

comments