Χαλκίδα, Εκδηλώσεις, Δρομολόγια, ΚΤΕΛ, ΟΣΕ, Πληροφορίες Χαλκίδα, Εκδηλώσεις, Δρομολόγια, ΚΤΕΛ, ΟΣΕ, Πληροφορίες
Η παιδική παχυσαρκία έχει χαρακτηρισθεί από τον Π.Ο.Υ. ως η σοβαρότερη πρόκληση σε θέματα υγείας για τον εικοστό πρώτο αιώνα.
Το 2010 ο αριθμός των υπέρβαρων παιδιών ηλικίας μικρότερης των 5 χρόνων ήταν 42 εκατομμύρια, εκ των οποίων τα 35 εκατομμύρια ζούσαν σε αναπτυσσόμενες χώρες.
Ευρωπαϊκές μελέτες, στις οποίες συμμετείχε και η Ελλάδα, αναφέρουν ποσοστά υπέρβαρων παιδιών 25-30% και παχύσαρκων 10-12% (Μελέτη ENERGY και Growth Study), δήλωσε η Παιδίατρος-Ενδοκρινολόγος, Διευθύντρια Τμήματος Αύξησης & Ανάπτυξης, Νοσοκομείο Παίδων «Αγλαΐα Κυριακού» Ελπίδα-Αθηνά Βλαχοπαπαδοπούλου με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Κατά της Παχυσαρκίας (24 Οκτωβρίου).
Σύμφωνα με επιδημιολογική μελέτη που διεξήγαγε η Ελληνική Ιατρική Εταιρεία Παχυσαρκίας (Ε.Ι.Ε.Π.) σε μαθητές Δημοτικού στην Ελλάδα, την τελευταία δεκαετία παρατηρείται συνεχής και σταθερή αύξηση της παιδικής και εφηβικής παχυσαρκίας σε ποσοστά που κυμαίνονται από 7,2% έως και 20,7%. Μάλιστα, σε περσινή έρευνα, χρηματοδοτούμενη από τον Π.Ο.Υ., σε μαθητές της Δ΄ Δημοτικού βρέθηκε ότι σχεδόν τα μισά παιδιά (ποσοστό 42%) ήταν υπέρβαρα ή και παχύσαρκα!
Όπως υπογράμμισε η κ. Αννετ Αμπραχαμιάν – Μιχαλάκη, πρόεδρος του Ε.Ι.Ε.Π., η παχυσαρκία αποτελεί σήμερα μια παγκόσμια επιδημία του 21ου αιώνα, με πολλαπλές επιπτώσεις στον ανθρώπινο οργανισμό και, ως εκ τούτου, αυξημένη νοσηρότητα και θνητότητα.
Σύμφωνα με μια Πανελλήνια επιδημιολογική μελέτη, που διεξήχθη το 2003 από την Ε.Ι.Ε.Π. σε δείγμα 17.341 ενηλίκων και 18.055 παιδιών και εφήβων, διαπιστώθηκε ότι το 21,9% των ενηλίκων ήταν παχύσαρκοι και το 57,1% υπέρβαροι. Σχετικά με την ανησυχητική αύξηση της παιδικής παχυσαρκίας στην Ελλάδα, η Ε.Ι.Ε.Π. και το Τμήμα Διατροφής και Διαιτολογίας του ΑΤΕΙ Θεσσαλονίκης χρηματοδότησαν το 2010-2011 το πρόγραμμα COSI του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (Π.Ο.Υ.), το οποίο περιέλαβε συνολικά 150 σχολεία και 5.701 μαθητές ηλικίας 7-8 ετών (2ας Δημοτικού), καθώς και 9-10 ετών (4ης Δημοτικού).
Τα αποτελέσματα της μελέτης COSI έδειξαν ότι στη 2α Δημοτικού οι νορμοβαρείς μαθητές αποτελούσαν το 59,53%, ενώ οι υπέρβαροι και οι παχύσαρκοι το 23,03% και 13,65% αντίστοιχα. Στην 4η Δημοτικού το ποσοστό των νορμοβαρών ήταν 53,93%, των υπέρβαρων 28,87% και των παχύσαρκων 13,42%. Και στις δύο ομάδες οι λιποβαρείς μαθητές αποτελούσαν μόνο το 3,78%.
Ποιο παιδί χαρακτηρίζεται ως υπέρβαρο ή παχύσαρκο;
Ο δείκτης που χρησιμοποιείται στα παιδιά είναι ο ίδιος που χρησιμοποιείται και στους ενήλικες, δηλαδή ο Δείκτης Μάζας Σώματος, ο οποίος προκύπτει από τη διαίρεση του βάρους σώματος σε κιλά με το ύψος του παιδιού σε μέτρα, υψωμένο στο τετράγωνο. Υπάρχουν πίνακες αναφοράς για τα όρια ανά ηλικία και φύλο για τον χαρακτηρισμό ως υπέρβαρων ή παχύσαρκων. Οι γονείς, σε συνεργασία με τον Παιδίατρό τους, πρέπει να παρακολουθούν την εξέλιξη του ύψους, του βάρους και του Δείκτη Μάζας Σώματος του παιδιού τους και να ενημερώνονται σχετικά.
Ποια παιδιά έχουν τάση για αυξημένο βάρος και παχυσαρκία.
Τα παιδιά με έναν παχύσαρκο γονέα έχουν αυξημένη πιθανότητα να γίνουν παχύσαρκα. Επιπλέον καθοριστική είναι η επίδραση του περιβάλλοντος. Οι δύο κύριοι περιβαλλοντικοί παράγοντες είναι η φυσική δραστηριότητα και η διατροφή (είδος και ποσότητα των τροφών που καταναλώνουν τα παιδιά και η οικογένεια).
Επίσης όλοι οι κοινωνικοοικονομικοί παράγοντες που επηρεάζουν τη συμπεριφορά και τις επιλογές της οικογένειας σε σχέση με τη φυσική δραστηριότητα και την άσκηση (ώρες, εργασίας γονέων και ειδικότερα μητέρας), το σχολικό περιβάλλον, η διαθεσιμότητα και η δυνατότητα πρόσβασης σε ελεύθερους χώρους και σε χώρους άθλησης για το παιδί και την οικογένεια, η βιομηχανία τροφίμων, οι τρόποι μετακίνησης.
Διαταραχές λόγω παχυσαρκίας
Κατά την παιδική ηλικία εμφανίζονται μεταβολικές διαταραχές (δυσλιπιδαιμία, υπέρταση ινσουλινοαντίσταση και σακχαρώδη διαβήτη τύπου ΙΙ), λιπώδης διήθηση του ήπατος, ενώ τα παιδιά εμφανίζουν μειωμένη ικανότητα για άσκηση και προβλήματα από το μυοσκελετικό και αναπνευστικό σύστημα. Περαιτέρω, η παιδική παχυσαρκία μπορεί να συνδέεται και με ορισμένες επιπτώσεις στην κοινωνικο-ψυχολογική προσαρμογή των παιδιών, όπως χαμηλή αυτοεκτίμηση, κοινωνικό άγχος, συμπτώματα κατάθλιψης, αλλά και διατροφικές διαταραχές.
