Χαλκίδα, Εκδηλώσεις, Δρομολόγια, ΚΤΕΛ, ΟΣΕ, Πληροφορίες Χαλκίδα, Εκδηλώσεις, Δρομολόγια, ΚΤΕΛ, ΟΣΕ, Πληροφορίες
Η Ιωάννα είναι ένα πανέμορφο κοριτσάκι μόλις 9 μηνών. Στο πλευρό της έχει δυο υπέροχους γονείς, τη Βίκυ και το Σπύρο. Έχει, όμως, κι έναν αντίπαλο…
Τη Νωτιαία Μυϊκή Ατροφία, μια από τις πιο συχνές αιτίες βρεφικής θνησιμότητας. Αν βασιστούμε στη στατιστική, ότι δηλαδή το προσδόκιμο ζωής- για κάποιον που γεννιέται με έναν συγκεκριμένο τύπο της νόσου αυτής- είναι το πολύ 2 χρόνια, με μέσο όρο τους 9 μήνες, τότε θα πρέπει να δεχτούμε τη σκληρή αλήθεια και για τη μικρή Ιωάννα.
Αυτό, όμως, το γελαστό πλασματάκι- μαζί με τους γονείς της- έχει ήδη καταφέρει κάτι σπουδαίο. Να αφυπνίσει αρκετά νέα ζευγάρια για τη σπάνια αυτή πάθηση, η οποία είναι κληρονομική, προκειμένου να υποβάλλονται στον απαραίτητο προγεννητικό έλεγχο. Εάν κλικάρετε στην ηλεκτρονική διεύθυνση www.giatinioanna.com θα μάθετε κι εσείς όλα όσα πρέπει να γνωρίζουν οι μελλοντικοί γονείς για τις πιθανότητες να είναι φορείς του υπαίτιου γονιδίου που προκαλεί Νωτιαία Μυϊκή Ατροφία. Και φυσικά, μπορείτε να απολαύσετε τις υπέροχες φωτογραφίες της μικρής Ιωάννας, μαζί με τους γονείς της, αλλά και να μοιραστείτε τις σκέψεις σας μαζί τους…
Λίγα λόγια για τη Νωτιαία Μυϊκή Ατροφία (SMA)
Η Νωτιαία Μυϊκή Ατροφία, (Spinal muscular atrophy, SMA) θεωρείται μία από τις πιο συχνές αιτίες βρεφικής θνησιμότητας οφειλόμενη σε γενετικούς παράγοντες. Η διαταραχή αυτή χαρακτηρίζεται από εκφυλισμό των πρόσθιων κεράτων των α-κινητικών νευρώνων του νωτιαίου μυελού και έχει ως αποτέλεσμα συμμετρική μυϊκή αδυναμία και την εκφύλιση των κινητικών μυών. Σπάνια στην εκδήλωση της νόσου εμπλέκονται άλλα όργανα ή άλλο τμήμα του νευρικού συστήματος.
Το 1993 πραγματοποιήθηκε μια διεθνή συνάντηση (International SMA Consortium) με σκοπό να καθορίσει τα διαγνωστικά κριτήρια της νόσου τα οποία συνοψίζονται στα παρακάτω:
1. Σε όλες τις περιπτώσεις παρατηρείται αδυναμία. Η αδυναμία είναι συμμετρική κυρίως κετρομελική και συνοδεύεται από υποτονία.
2. Παρατηρείται απονεύρωση η οποία επιβεβαιώνεται μετά από ηλεκτρομυογράφημα, βιοψία μυός και κλινικά κριτήρια
3. Δεν πρέπει να υπάρχει συμμετοχή από το κεντρικό νευρικό σύστημα (εκτός από τους κινητικούς νευρώνες του νωτιαίου μυελού), αρθρογρύπωση, αδυναμία προσώπου ή οφθαλμών. Τα παραπάνω θεωρούνται και κριτήρια αποκλεισμού. Ταυτόχρονα καθιερώθηκε η εξής ταξινόμηση των διαφόρων τύπων SMA :
Τύπος-Ηλικία- Έναρξης Συμπτωμάτων- Εξέλιξη
0 Εμβρυϊκή ηλικία. Μειωμένη εμβρυϊκή δραστηριότητα και ελάχιστη αυτόνομη αναπνευστική ικανότητα αμέσως μετά τη γέννηση. Θάνατος από αναπνευστικές επιπλοκές
I Κατά τη γέννηση ή πριν την ηλικία των 6 μηνών. Δεν έχουν την ικανότητα να κάθονται ποτέ. Θάνατος από αναπνευστικές επιπλοκές
II Πριν τους 18 μήνες. Στέκονται και βαδίζουν μόνο υποβοηθούμενοι
III a Πριν την ηλικία των 3 ετών. Έχουν την ικανότητα να βαδίζουν χωρίς βοήθεια
III b Μετά την ηλικία των 3 ετών. Έχουν την ικανότητα να βαδίζουν χωρίς βοήθεια
IV Κατά την ενηλικίωση. Πιθανή μέτριας μορφής μυϊκή αδυναμία
ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΚΟΤΗΤΑ
Η SMA είναι ένα γενετικό μονογονιδιακό νόσημα που κληρονομείται με αυτοσωματικό υπολειπόμενο τρόπο δηλαδή για να εκδηλωθεί η νόσος θα πρέπει το παιδί να κληρονομήσει και από τους δύο του γονείς από ένα παθολογικό (μεταλλαγμένο) γονίδιο. Μελέτες αναφέρουν ότι 98% των περιπτώσεων φέρουν το παθολογικό γονίδιο από προηγούμενες γενιές καθώς η νόσος για να εκδηλωθεί θα πρέπει οι γονείς να είναι και δύο φορείς.
ΣΥΧΝΟΤΗΤΑ
Η συχνότητα της νόσου στη λευκή φυλή είναι περίπου 1:8000. Με βάση αυτή τη συχνότητα οι φορείς υπολογίζονται σε 1:40. Στη Ελλάδα η SMA θεωρείται ότι αποτελεί το τρίτο πιο συχνό γενετικό νόσημα μετά την μεσογειακή αναιμία και την ινοκυστική ίνωση και αν και μέχρι σήμερα δεν υπάρχουν επιδημιολογικές μελέτες.
ΓΕΝΕΤΙΚΗ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ ΠΟΥ ΠΡΟΚΑΛΕΙ ΤΟ ΝΟΣΗΜΑ
Στο 95% των περιπτώσεων το νόσημα οφείλεται σε ομόζυγη έλλειψη των εξωνίων 7 και/ή 8 του γονιδίου SMN1. Στην ίδια γενετική θέση υπάρχει και το αντίγραφο γονίδιο SMN2 που ενώ παρουσιάζει μεγάλη ομολογία με το SMN1 εν τούτοις άτομα που έχουν έλλειψη στα εξώνια 7 και 8 του SMN2 δεν εμφανίζουν τη νόσο. Παρόλα αυτά έχει βρεθεί, χωρίς να είναι κανόνας, ότι όπου υπάρχουν πολλά αντίγραφα γονιδίου SMN2 παρατηρείται ηπιότερη εξέλιξη της νόσου. Επίσης είναι δυνατόν εκτός από τα γονίδια SMN1 και SMN2 να ανιχνεύονται στους ασθενείς ελλείψεις και γειτονικών γονιδίων (NAIP, ) που αν και συνδέονται με βαρύτερη εκδήλωση της νόσου, όταν μεταλλάσσονται μόνο αυτά δεν δημιουργούν SMA.
ΓΕΝΕΤΙΚΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΤΗΣ ΝΟΣΟΥ ΣΤΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ
Η επιβεβαίωση της κλινικής διάγνωσης γίνεται στο 95% των περιπτώσεων με ανάλυση DNA όπου αναζητούνται ομόζυγες ελλείψεις των εξωνίων 7 και/ή 8 του γονιδίου SMN1. Σε περίπτωση ανίχνευσης ημιζυγώτη ασθενούς (φέρει ένα αντίγραφο SMN1 αντί για δύο) που δεν δείχνει την παραπάνω έλλειψη πρέπει να αναζητούνται σημειακές μεταλλάξεις στο γονίδιο SMN1. Στις υπόλοιπες περιπτώσεις (1-2%) συνιστάται βιοψία μυός.
ΠΡΟΛΗΨΗ ΤΗΣ ΝΟΣΟΥ
Η πρόληψη της νόσου γίνεται με τρεις τρόπους:
1. με τον προγεννητικό έλεγχο με μελέτη χοριακής λάχνης (11η εβδομάδα) ή με μελέτη αμνιακού υγρού (17η εβδομάδα)
2. με την προεμφυτευτική διάγνωση όπου ελέγχονται τα έμβρυα πριν την εμφύτευσή τους στη μήτρα της μητέρας
3. με την ανίχνευση φορέων
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Μέχρι σήμερα ο προγεννητικός έλεγχος και η προεμφυτευτική διάγνωση εφαρμόζεται μόνο σε οικογένειες με μεγάλο ρίσκο εμφάνισης της νόσου εξαιτίας προηγούμενου παιδιού στην οικογένεια. Στο γενικό πληθυσμό δεν ενδείκνυται εκτός εάν υπάρχουν ενδείξεις από τον έλεγχο φορέων.
